Choć Hiszpania i Polska znajdują się na tym samym kontynencie, między obydwoma krajami istnieje wiele różnic, które dotyczą nie tylko kultury, ale także stylu życia. Na pierwszy rzut oka, może się wydawać, że życie w Hiszpanii nie różni się zbytnio od tego w Polsce. Jednak po głębszym poznaniu, łatwo zauważyć, że codzienność Hiszpanów, ich podejście do czasu, pracy, relacji międzyludzkich, a także do spędzania wolnego czasu, jest zupełnie inne niż to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni w Polsce. Co więc może zaskoczyć Polaków po przyjeździe do Hiszpanii?
1. Relacja z czasem: luz i brak pośpiechu
Jedną z najbardziej zauważalnych różnic jest podejście do czasu. Hiszpanie żyją w zgodzie z tzw. siestą – tradycyjną przerwą na odpoczynek, która trwa od 13:00 do 16:00. W tym czasie, wiele sklepów, restauracji czy biur może być zamkniętych. W Polsce trudno wyobrazić sobie tak długą przerwę w pracy, gdzie większość z nas ma napięty grafik i nie ma czasu na chwilę wytchnienia w ciągu dnia. Hiszpańska filozofia życia zakłada większy luz, który przejawia się także w późniejszych godzinach pracy. Hiszpanie często zaczynają swoje dni później, a wieczorami spędzają czas na długich kolacjach z rodziną i przyjaciółmi, które mogą trwać nawet do późnych godzin nocnych.
2. Czas wolny i celebracja chwil
Z kolei Polacy, nawet podczas weekendu, mają tendencję do planowania każdej chwili, natomiast w Hiszpanii dominują spontaniczność i radość chwili. Hiszpanie kochają wspólne biesiadowanie, które może rozpocząć się od popołudniowych tapas (hiszpańskich przekąsek), a zakończyć na nocnych rozmowach przy winie. Hiszpanie często spotykają się z rodziną i przyjaciółmi na świeżym powietrzu, by celebrować życie, nawet w prostych, codziennych czynnościach. Zamiast spędzać czas w zamkniętych przestrzeniach, jak ma to miejsce w Polsce, Hiszpanie częściej wybierają kawiarnie, bary czy plaże, aby delektować się wspólnym czasem. W Polsce, szczególnie zimą, większość osób raczej unika wychodzenia z domu, co znacząco zmienia dynamikę społeczną.
3. Posiłki: nie tylko jedzenie, ale i tradycja
W Hiszpanii jedzenie nie jest tylko czynnością, ale niemal rytuałem. W weekendy, obiad często rozpoczyna się w południe i trwa przez kilka godzin, w towarzystwie rodziny i przyjaciół. Do tego dochodzą wieczorne kolacje, które często są wydarzeniem towarzyskim. Hiszpanie uwielbiają spędzać czas w gronie najbliższych, rozmawiając, śmiejąc się, a także dzieląc się posiłkami. Dla Polaków, szczególnie w okresie świąt, gotowanie potraw bywa czasami źródłem stresu i zmartwień, a samo spędzanie czasu w kuchni nie zawsze bywa tak przyjemne jak u Hiszpanów. Hiszpanie na ogół nie przejmują się, czy mają idealnie pełną lodówkę – jeśli czegoś brakuje, zawsze można wyskoczyć do sklepu lub wyjść na szybki posiłek. W Polsce natomiast, zwłaszcza przy okazji rodzinnych uroczystości, często stresujemy się przygotowaniami, dbamy o każdy szczegół.
4. Relacje międzyludzkie: bliskość, serdeczność i otwartość
Hiszpanie to naród, który bardzo ceni sobie więzi międzyludzkie. Bliskość z rodziną, przyjaciółmi, a także sąsiadami, jest w Hiszpanii bardzo silna. Mimo różnic kulturowych, Polacy również kładą duży nacisk na życie rodzinne, jednak hiszpańska otwartość, radość życia i dzielenie się z innymi jest czymś wyjątkowym. W Hiszpanii zwykłe spotkanie z przyjaciółmi może być pełne śmiechu, ciepła i serdeczności, bez względu na to, czy chodzi o małe spotkanie w parku, czy wieczór przy stole. Dla Hiszpanów liczy się chwila, bliskość, a nie perfekcja.
5. Wychowanie dzieci: bez stresu, ale z miłością
Zaskoczeniem dla Polaków może być również podejście Hiszpanów do wychowywania dzieci. Chociaż w Polsce rodzice często stawiają na dyscyplinę i surowość, w Hiszpanii panuje znacznie bardziej luźne podejście. W Hiszpanii dzieci mogą swobodnie towarzyszyć dorosłym w barach czy na późnych kolacjach. Dzieci wychowywane są w atmosferze radości i luzu, co sprawia, że w Hiszpanii dzieci często są szczęśliwsze, bardziej otwarte na świat i posiadają większą pewność siebie. Oczywiście nie oznacza to, że nie istnieją zasady – dzieci wiedzą, co jest dozwolone, a co nie. Jednak podejście do ich wychowania jest bardziej zrelaksowane, bez zbędnego stresu.
6. Starość: radość z życia
Innym zaskoczeniem może być podejście Hiszpanów do starości. Hiszpańscy seniorzy to prawdziwi optymiści, którzy nie przejmują się zbytnio wiekiem. Zamiast narzekać na trudności starości, spędzają czas w gronie najbliższych, aktywnie uczestniczą w życiu towarzyskim i celebrują każdą chwilę. Przykładem może być starsza pani, która podczas rozmowy telefonicznej mówi „idę na imprezę”. To podejście do starości, pełne radości, energii i entuzjazmu do życia, jest zdecydowanie różne od tego, co często spotykamy w Polsce, gdzie starsi ludzie mogą czuć się wykluczeni lub znużeni. Hiszpanie potrafią dostrzegać radość w codziennych czynnościach, co sprawia, że ich życie jest pełne pasji i uśmiechu.
7. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość: „La vida es así”
Zatem, jaką lekcję można wyciągnąć z hiszpańskiego podejścia do życia? Hiszpanie potrafią żyć tu i teraz, z pełnym zanurzeniem w chwili. Ich życie nie jest pełne lęku o przyszłość czy użalania się nad przeszłością. Kiedy pojawia się problem, Hiszpanie nie zamartwiają się na zapas, bo wiedzą, że życie płynie dalej, a trudności da się pokonać. Mają umiejętność dostrzegania drobnych radości, nawet w trudnych chwilach, co jest ich sposobem na życie w pełni.
Dzięki temu podejściu, Hiszpanie są jednym z narodów, który żyje najdłużej i cieszy się najwyższym poziomem jakości życia. Czerpią pełnymi garściami z życia, nie pozwalając, by stres, zmartwienia czy niepowodzenia rządziły ich codziennością. To podejście może być inspiracją dla nas wszystkich.
Źródła:
